تفاوت رهبری و مدیریت چیست؟کدام بر دیگری برتری دارد ؟(2)
رهبری بهتر است یا مدیریت؟
همانطور که در مقاله رهبری و مدیریت چیست؟کدام بر دیگری برتری دارد؟ توضیح داده شد، تفاوتهای آشکاری میان رهبران و مدیران وجود دارد،
ولی رهبری و مدیریت مکمل یکدیگر هستند.
رهبران ریسکپذیر، نوآور و تغییردهنده شرایط هستند.
مدیران حافظین قانونمند وضعیت کنونی هستند.
این به آن معنا نیست که یکی از این دو به دیگری برتری دارد.
شرکتها برای عملکرد درست و رو به جلو به مدیران و رهبران نیاز دارند.
فقدان مدیریت سازمانها را با خطر عدم تطابق و برآورده نشدن اهداف مواجه میکند.
فقدان رهبری میتواند منجر به رکود و نیروی کار ناامید شود.
در زمینه قدرت، رهبران و مدیران ممکن است در دو سوی متضاد یک طیف قرار گیرند،ولی هردو عضو یک تیم هستند.
یک رهبر میتواند چشماندازی بزرگ داشته باشد،
ولی بدون مدیرانی که راه رسیدن به این چشماندازها را ترسیم کنند، هیچ هدفی محقق نخواهد شد.
یک رهبر واقعی میتواند خود و افراد سازمان را به سوی دستیابی به سرافرازی و برتری هرچه بیشتر هدایت کند.
چگونه رهبر مثبتی باشیم؟
تعادل بین رهبری و مدیریت را هدف قرار دهید؛
مرز تعادلی خوبی بین رهبری و مدیریت وجود دارد.
در برخی موارد، به فردی نیاز دارید که هردو نقش را به صورت جدی اجرا کند.
یک مدیر ارشد میداند چه زمانی تفاوت رهبری و مدیریت را به نسبت بیشتر یا کمتر اعمال کنند.
چه زمانی از تواناییهای رهبری استفاده کنیم؟
درجهی امکان استفاده شما از تواناییهای رهبری وابسته به نیروی کار و نحوه فعالیت شرکت شماست.
اگر چشمانداز و هدف تیم برای اعضا شفاف باشد،
احتمالا آنها توسط یک رهبر الهام و انگیزه میگیرند.
یک مدیر ارشد، برای تکیه بیشتر بر ویژگیهای رهبری باید بتواند به
آگاهی کامل کارکنان از سیاستهای شرکت و تبعیت از آنها اعتماد کند.
اگر دائما باید اعضای تیم خود را برای انجام وظایف ساده مدیریت کنید،
تشویق برای تفکر آزاد در این شرایط دشوار خواهد بود.
زمانی که یک تیم از افرادی متعهد تشکیل شده باشد که نقش خود را درک میکنند،
شما از آزادی عمل بیشتری برخوردار خواهید بود.
آنها قادر به مدیریت نوآوری و خلاقیت هستند، در حالی که مسئولیتهای خود را نیز انجام میدهند.
زمانی که یک رهبر قادر به گفتگو با کارکنان در مورد سیاستهای شرکت باشد، میتوانند با یکدیگر ایدههای جدید ایجاد کنند .
سبک های مدیریت و رهبری:
انواع مدیریت و رهبری در ۴ دسته اصلی قرار میگیرند؛
که شما در نهایت میتوانید سبک مدیریت خودتان را متناسب با شخصیت و نوع سازمان و کسب و کارتان پیش بگیرید.
این چهار دسته عبارت است از:
1) سلطه گرا
این سبک مدیریتی، سرتاسر با استرس یا تنفر کارکنان نسبت به مدیریت همراه است.
روابط کاری در این مدل سبک مدیریت معمولا ضعیف است و کنترل و نظارت شدیدی روی کارکنان وجود دارد.
اعضای تیم در این نوع سبک باید از دستورات پیروی کنند و مدیر تنها با دادن پاداش کار تیم را تایید میکند.
2) متقاعد کننده
سبکهایی که از مدیریت و رهبری متقاعدکننده استفاده میکنند؛
علاوه بر اینکه ویژگی سلطه گر را دارند، به جای اجبار کارکنان، برای انجام کاری، از سوال پرسیدن استفاده میکند.
مثلا اگر بنا باشد در مورد تغییر روند کاری فردی تصمیم گیری شود،
مدیر متقاعد کننده، ابتدا با اعضای تیم در این مورد صحبت کرده و کارمندان میتواند با روشهای متقاعد سازی،
به مسئولیتشان پایبند میمانند.
3) مشاورهای
در سبک مدیریت و رهبری به این شیوه، با وجودی که تصمیم گیری اصلی بر عهده مدیر است،
اما ارتباطی دو طرفه بین مدیر و اعضای تیم وجود دارد.
معمولا با جلسه گذاشتن و پرسیدن نظرات کارمندان قبل از تصمیمگیریها، اعضای تیم را نیز در فعالیتهای بزرگ شرکت میدهند.
4) مشارکتی
در سبک مدیریت و رهبری به شیوه مشارکت، مدیر، قدرت و اختیار را میان اعضای تیم برقرار کرده و مسائل را با
کارمندان بررسی کرده و همراه با آنها به یک تصمیم میرسد .
تفاوت مدیریت و رهبری در ریسکپذیری
رهبران دوست دارند مدام راهکارها و راههای جدید را تجربه کنند، حتی اگر بدانند که موفق نخواهند شد.
رهبران میدانند شکست قدمی رو به جلو و مقدمهای برای موفقیت است.
تفاوت مدیر با رهبر این است که مدیر تمام توان خود را به کار میگیرد تا
ریسکها را به حداقل برساند، اصلاً ریسکپذیر نیست و میخواهد چالشها را تحت سلطه قرار دهد تا اینکه از آنها استقبال نماید
تفاوت مدیریت و رهبری در دوراندیشی
رهبران معمولاً افقهای بلند و افکار بزرگی برای آینده پیش روی خود و مجموعه میبینند،
آنها تا تحقق نتایج با انگیزه باقی میمانند و هیچوقت تسلیم نمیشوند.
دیگر تفاوت مدیر با رهبر در این است که مدیر بر اهداف کوتاه مدت کار میکند و دوست دارد
در بازههای زمانی کوتاه به این اهداف برسد.
تفاوت مدیریت و رهبری در رشد و پیشرفت در توانائیها
رهبران میدانند اگر هر روز دانش و توانائی خود را به روز نکنند و آنها را توسعه ندهند،
خیلی زود از قافلۀ رقابت عقب میمانند و به نوعی به سمت پسرفت میروند.
آنها سعی میکنند در جهان در حال رشد و پیشرفت امروز، کنجکاو باقی بمانند.
آنها مدام به دنبال افراد و اطلاعاتی هستند که بتواند افکارشان را تقویت کنند.
تفاوت مدیر با رهبر در این است که مدیران اغلب به دنبال موفقیت هستند و
رفتارهایی که از پیش موفق بوده را بیشتر و بیشتر مورد استفاده قرار دهند.
دیدگاهتان را بنویسید